Pamiętnik Bree  Wpis I

Rozdział 2

         

      Weszliśmy do domu. Usłyszałam kilka syknięć i warknięć. Słyszałam też serce, ludzkie serce. Tak było to serce Belli. To że wcześniej po żądnie się napiłam nie zmieniało faktu że zapach jej krwi doprowadzał mnie do szału. Marzyłam o tym żeby znaleźć się bezpośrednio przy niej, żebym mogła się napić. Siedem wampirów natychmiast stanęło w półkolu pomiędzy mną, a Bellą. No tak, Edward i jego dar… znowu wpadłam.

- Musisz się powstrzymać – powiedział Carlisle – Musisz wytrzymać.

- Jak wy to znosicie? – spytałam

- Może wydawać się to niemożliwe, ale żywimy się tylko krwią zwierząt – Edward wyprzedził Carlisle’a z odpowiedzią na moje pytanie

- I nie musicie się starać żeby jej nie zabić? – spytałam z niedowierzaniem

- Nie, przyzwyczailiśmy się już do zapachu jej krwi – odparł Edward

- No dobrze, przejdźmy do rzeczy – tym razem to Esme zabrała głos –  Gdzie wolisz mieć swój pokój? Na parterze, czy na pierwszym piętrze?

- Że co? – warknęło kilka głosów naraz

- Chyba nie macie zamiaru wyrzucić jej z domu? – spytała z wyrzutem Esme – Przecież to jeszcze dziecko.

- Ale… ja… - zaczęłam

- Czy ty zdajesz sobie sprawę z tego, że właśnie proponujesz nowonarodzonej, żeby zamieszkała razem z nami?! – tym razem to Edward uniósł głos – Ona może zabić Bellę w każdej chwili!

- Edwardzie, uspokój się – pierwszy raz odezwała się Bella – Na razie nic się nie stało.

- Ale może się stać – warknął Edward

- Ona nic mi nie zrobi – Bella próbowała uspokoić Edward’a

Spodziewałabym się wszystkiego, ale nie tego że Bella będzie po mojej stronie. Niesamowite.

- OK, zrobimy głosowanie – oznajmił mięśniak – Kto jest za tym żeby Bree została z nami?

Esme, Carlisle, Bella oraz… Jasper i mięśniak podnieśli ręce. Nie wierzyłam w to co widziałam. Ponad połowa rodziny chciała żebym została w ich domu. Kolejna niespodzianka.

- Emmett co się z tobą dzieje? – spytała piękna blondynka

- Mój kochany brat robi to tylko po to żeby móc zabić Bree, jeśli ta będzie chciała chociaż tknąć Bellę. – odpowiedział Edward wyczytując z myśli mięśniaka odpowiedź na pytanie – A ja z chęcią mu pomogę.

- Większość z nas zagłosowała, żeby Bree została z nami – odparł Carlisle – W takim razie czas, aby  poznała nas wszystkich.

- Nazywam się Carlisle Cullen, co już pewnie wiesz – oznajmił mężczyzna – To jest Esme

- Mam na imię Jasper – powiedział chłopak, stojący obok Esme – A to jest Alice – przedstawił dziewczynę z ciemnymi, krótkimi włosami

- Jestem Rosalie – przedstawiła się blondyna – A ten matoł to Emmett – powiedziała wskazując na mięśniaka.

- Nazywam się Edward – przedstawił się rudowłosy wampir – A to jest Bella – powiedział przesuwając się o milimetr, lub dwa żeby pokazać że to o nią mu chodzi.

- W takim razie witaj w naszym domu – powiedział serdecznie Carlisle – Esme zaraz pokaże ci wolne pokoje, na pewno któryś z nich przypadnie ci do gustu.

- Ale… ja nie potrzebuję po…

- Oczywiście że potrzebujesz – przerwała mi Esme – Chodź za mną, zaraz znajdziemy jakiś pokój na piętrze.

Poszłyśmy na piętro. Esme prowadziła mnie długim korytarzem, otworzyła drzwi po prawo. Wnętrze pokoju było jasne, tak jak reszta domu.

- Podoba ci się? – spytała kobieta – Jeśli chcesz możemy zmienić wystrój, dokupić kilka dodatków…

- Nie trzeba, jest cudowny – odpowiedziałam, była to prawda – Riley zawsze zamykał nas na dzień w piwnicy, tam było o wiele gorzej. Ten pokój, ten dom jest czymś o czym wcześniej mogłam tylko marzyć.

- Bardzo się cieszę – odparła z uśmiechem Esme – Przepraszam że pytam tak wprost, ale… czy nie musisz zaspokoić pragnienia?

- Na razie nie ma takiej potrzeby, ale pewnie jutro z samego rana wybiorę się na polowanie – odpowiedziałam

- Któreś z nas pójdzie  z tobą – powiedziała Esme – Musimy ci pokazać granicę.

- Jaką granicę? – spytałam zdziwiona

- Widzisz na świecie istnieją różne istoty, są nimi nie tylko ludzie i wampiry – zaczęła – Istnieją też wilkołaki. Ludzie, którzy umieją zmieniać się w wilki. W okolicy, a dokładniej w rezerwacie w La Push żyje plemię Quileute. W związku z tym że mieszkają oni koło wampirów, mam na myśli naszą rodzinę, przemiany zaczynają się coraz wcześniej. Teraz najmłodszy z chłopców ma 15 lat. To Seth Clearwater, który dołączył do watahy wraz ze swoją siostrą Leą, po tym jak zmarł ich ojciec. W sforze jest także Sam – alfa, oraz Jacob, Embry, Quil, Paul i Jared. Przed walką z wami (tzn.nowonarodzonymi) do sfory dołączyło jeszcze kilku chłopców.

- Rozumiem. Wilkołaki. Ale co ma z nimi wspólnego ta granica? – spytałam jeszcze bardziej ciekawa

- Ach, no tak. – Esme uśmiechnęła się promienie  - Kilka wieków temu wódz plemienia zawarł z nami (tzn. wampirami) pakt. Umowa była taka : my nie wchodzimy na ich teren, a oni nie wydadzą nas ludziom. Teraz już rozumiesz?

- Tak, chyba wiem o co chodzi – odpowiedziałam

- W takim razie ja zostawiam cię samą – odparła Esme zamykając za sobą drzwi.

Patrzyłam długo na drzwi, które kilka minut temu zamknęła kobieta. Na reszce miałam dom, swój własny dom, o którym zawsze marzyłam…

Pokój Bree